Lokmanı Hekime Seni Öğretiyorum!
 

Lokmanı Hekime seni soruyorum!
Gözlerini gönlümüm mavisine dayadın
Yeni doğan bir çocuk bereketiyle girdin gönlüme,
Seni sevebilecek kadar tanıyorum!
Yüreğime seni hapsedecek kadar deliyim
Seni zindanıma atıyorum
Mahkumu değil sultanı oluyorsun gönlümün..
Umutlarımı denize bırakıyorum,
Dalgasız bir liman şehrinde
Şimdi sadece sana tutunuyorum,
Kokunu rüzgarlarla sal bu diyara
Sesini telefondan işitirim bir gece vakti
Pembe yaşmaklı resmin ellerimde şimdi,
Sensizliği yakıyorum bu limanda
Tüm haber güvercinlerini sana yolluyorum..

Sensizliğin ilacını Lokmanı Hekimden soruyorum
Nerden bilebilirdim ki
Dünyanın cevapsız tek sorusunun olduğunu
Önceleri çok korkmuştum
Ama biliyorum ki
Devasız dert vermemiş Yaradan yaralı kullarına
Sonra, seni sende bulduktan sonra
Lokmanı Hekime seni öğretiyorum!