Milesya
 

Milesya, ilk göz ağrım
Güneşe doğmamış kaderimdin sen
Yorgun bir gecenin güneşli sabahında
Perdene umutla gelemedim diye
Unuttum sanma seni
Sarp kayalıklarda sevgiyle yaşayan
Umuda delice kanatlanan
Küçük bir serçenin yüreğinde
Yaşar dururum sevgini.

Milesya, bahardaki yangınım
Gözyaşında ıslanmış kederimdin sen
Uzak sandığın tepelerin ardında
Unuttum sanma seni
Yağmurla ıslanan
Güneşle kurulanan bir lalenin gülüşünde
Arar dururum gözlerini.

Milesya, canımdaki diğer yarım
Gülüşünle baharda açmış yüreğimdin sen
Kapına sevdiğin çiçeklerle gelemediğim diye
Unuttum sanma seni
Umutla her sabah güneşle uyanan
Yüreğinin ıslaklığını sahillere bırakan
Gönül denizimin ortasında yakar dururum
Yüreğimdeki bitmeyen hasretini.