Minik Sarı Kedicik
 

Minik sarı kedicik sevgi arıyordu
Insanlar çaylarını yudumlarken.
Herkesten habersiz
Uyuyan kül rengi kediye yaklaşıyordu
Beyazıt’ta bir çay bahçesinde

Ürkekti zavallı, korkuyordu aynı zamanda
Sevgiyi aradığı uyuyan sevgi yumağından
Korkuyordu istenmemekten
Etrafını kolluyordu bir yandan
Yaklaşırken sevgiye ağır ağır, adım adım

İzledim onu bir yandan yudumlarken ada çayımı
İstanbul’da soğuk bir kış gününde
Sevginin, dostlukların konuşulduğu
Bir çay bahçesinde, Beyazıt’ta

Yaklaştı yavrucak, ha gayret
Dedim oldu olacak
Dokundu yavrucak uyuyan sevgi kaynağına
Uyanır gibi oldu, şöyle bir bakınıverdi
Sonra eğiverdi başını,yumuverdi gözlerini
Kül rengi kedi
Başını yasladı bizim yavrucak
Oldu dedim sevinçle, bu iş bu kadar be
Ve yavrucak da uyudu
Beyazıt’ta bir çay bahçesinde

Ve sen sevgilim
Tutabilirsin ellerimi içinden tutmak geçtiğinde
Öpebilirsin beni öpmeyi her isteyişinde
Ve her mekanda
Ha Beyazıt’ta bir çay bahçesinde
Ha başka bir yerde
Sevgi varsa eğer karşılık bulacak elbet
Ürkek sarı kedicik kaybetmedi
Kaybetmeyecek