Ne Bilirsin ki
 

Sabrın son damla olup taştığı gözlerimde
Ne bilirsin ki oluk oluk gözyaşım nebilirsin ki
Doğmayan sabahlarla geçmeyen saatlerle
Ne bilirsin ki geceyi gündüze kattın nebilirsin ki...!

Delik deşik ettin ruhumu kahtrettin beni
Hayıflanma artık övün gör eserini
Tabutlayıp tepeden tırnağa şimdi bu mabedi
Ne bilirsin ki anılara gömdün nebilirsin ki...!

Ne bilirsin ki nedir insanoğlundan kaçmak,
Ne bilirsin ki nedir gözler açık rüyaya dalmak,
Ne bilirsin ki nedir 'ölüm ölüm' diye yakarmak,
Ne bilirsin ki ecel bekler etin ne bilirsin ki...!

Nefret ettim her şeyden dünyaya inat
İstediğim şu gözleri birdaha açmamak
Ne yemek ne içmek ne de uyumak
Ne bilirsin ki candan bezdirdin ne bilirsin ki...!

Hani hiç görmesem güneşi hiç uyanmasam,
Görmesem gölgemi dahi,aynaya bakmasam,
Hani mümkün olsa şuursuz kasvetle yaşasam,
Ne bilirsin ki ömre düşman ettin nebilirsin ki...!

Ne bilirsin ki yeşermemiş bir bahtı kararttın
Ne bilirsin ki dağlanmamış yarayı kanattın
Ne bilirsin ki açılmadan mutluluk penceremi kapattın
Ne bilirsin ki aşka düşman ettin nebilirsin ki...!

Sen masmavi semaların hırçın rüzgarı
Sen coşkun denizlerin kızgın kumsalı
Sen özgürlüğe kanat açmış kartal bakışlı
Ne bilirsin ki gönlümü kaptın nebilirsin ki...!

Şahinleri bilir misin o sadık aşklarını
Baştan sona birbirleri için yaşadıklarını
Biri yoksa ötekinin de ölüme kanat çırptıklarını
Ne bilirsin ki onlar gibi ettin nebilirsin ki...!