Sabır Taşı
 

Bu kaçıncı sonbaharım
Baharları beklerken...
Kim bilir kaçıncı yıkayışım acılarımı
Alevde közlenmiş gözyaşlarımla...
Ben bile unuttum.
Artık sen diye,
Yağmurlarla öpüşemiyorum bile...

Sabır taşlarına
Adını kazıdığım sevdam,
Hiçbir şey avutmuyor sensizliği...
İçimde kurdeşen bağlamış yaralar,
Bir de gidişinle başlayan sigara tiryakiliği...
Belki de yaktığım kendimdim...
Yaktıkça küllenen bir beden..
Küllendikçe demlenen derin özlemin...

Senden yollarıma feda edilecek,
Bir ömür istemedim oysa...
Sadece bir nefes,
" Seni seviyorum " cümlesiyle biten.
Gönül terazisinde,
Baharlarla aynı kefede bir gülüşünü,
Bir ömür boyu uzaklarda olsa bile
Beni sevebilecek bir yürekti istediğim.
Senden çok şey mi istiyorum acaba
Onu da bilemiyorum.

Sensizlikte,
Koynumda sabır taşlarını büyütürken
Şakağıma dayanıyor yalnızlıklar.
Sofralara oturuyorum,
Bağdaş kurmuş karanlıklar bekliyor beni...
Olmuyor, yapamıyorum sensiz.
Meğer,
Unutulmayacak kadar sevmişim seni...

Gözlerinde baharlar varken,
Yüreğinde yaralı kalbim yaşarken,
Senden nasıl vazgeçebilirim ki....
Nefes diye bilirken sevgini,
Nefes almaktan nasıl vazgeçebilirim ki...
Bilemiyorum...

Gücüm olsa,
Ya da inancım buna müsaade etse,
Tek kurşunluk bedenimle,
Sırtlayacağım suskun namluları...
Ama imanım var yüreğimde;
Emanet verilmiş bir bedene,
Hıyanetin kanlı gömleğini giydiremem.
Yaradan’ıma bunun hesabını veremem.

Seni hep bekleyeceğim sevdiğim.
Geldiğin mevsim, ne olursa olsun
Baharlarla anılacak bende...
Artık susmalıyım,
Artık sabır taşlarını sen diye koynuma alıp
Masum çocukların dualarına,
Katmalıyım buz tutmuş gözyaşlarımı...

Sabır taşım, yaşama savaşım
Selenim, Seni Seviyorum...