sen anlamazsın beni
 

sen anlamazsın beni
anlayamazsın da
sevgimin büyüklüğünü
yüceliğini bilemezsin
çünkü sen duygusuzsun
duygun yok
saklanmış bağnazlığına
saklanmış tutarsız oluşuna
saklanmış duyguların

seni sevdiğimi göremeyecek kadar
körsün
gözlerin görmüyor bağnazlığının dışında kalanları
sana uzattığım yaralarla sarılı elimi
ama gözlerin öyle kör ki
o yaraların ardına saklanan sıcaklığı
mahsumluğu mutluluğu göremiyorsun
ve iğreniyorsun ellerimden

sana koşuyorum her şeye rağmen
bak bir gör gelmeyeceğim dediğim yere
yine geliyorum
sırf senin için
bak yine acılar çektiğim kentte kalıyorum
önüme çıkan onlarca kaçış yoluna rağmen
yine bu kentte kalmaya karar verdim
ve gelmeyeceğim dediğim yere tekrar geliyorum
sırf senin için bu acılara yine katlanacağım
anla be artık seni ne kadar çok sevdiğimi
gözlerindeki ışığı
yüzündeki mahsumluğu...
seni ne kadar çok sevdiğimi anla...

sana koşuyorum acılar çekmeye
razı olarak be güzelim
senin için bu kentte kalıyorum
sen beni sevmesen de
(bu gerçek değil belki de ama...)