Sen Söyle Kemancı
 

Pranga vurmadım hiçbir zaman arzularıma
Ben anadolu çocuğuyum
Eflatun nazarla seyrederim hep olup bitenleri
Kadınların süslü elbiseleri yakışmaz ruhuma
Ben şarklıyım
Diyar kentin dağlarından
Güneyin sahillerine inmişim bir akşam vakti
Belki de bu yüzden ayak uyduramadım buralara,
Sözüm ona
Beni kulaklarınla değil, kalbinle dinlemeliydin!
Yaşlanmış umutlara elveda
Yıpranmış, kül renkli mazime elveda
Bir daha elveda, bir daha, bir daha..

Bir bülbül ağıt yakar gülün üstüne
Gidenler geri gelir mi ki bir daha, gelir mi…
Hıçkırıklar içindeki keman hangi tele vurur şimdi,
Gurur zaman tanımaz kemancı
Bu derde yakalanmaya gör bir kerecik olsun..
Feryatlar niye ki, şükür yaraşır bize
Ahretlik meselemiz varken kemancı
Gözyaşı dökmeye değer mi dünyanın üstüne
Faniyle fena bulmak ve heba olmak sonsuza kadar
Sen söyle olur mu kemancı, olur mu, olur mu?..