Seni Öylesine Yaşıyorum ki
 

Seni öylesine yaşıyorum ki
Gecenin hüzünlendiren yanlarına batırdım kalemimi
Şiirlerim seni susuyor,seni konuşuyor
Kan damlalı yüreğimle sana kanıyorum,sana damlıyorum
Seni öylesine yaşıyorum ki
Her şeyimi yaktım,seni hiçbir şeyimle terk ediyorum
Söktüm kırmızısını güllerin,seni boyadım güllere
Artık sevmiyor,beklemiyor güller baharı
O güller ki hep seni bekler hep seni
Küllenenlere inat seni yanıyorum,sana yanıyorum
Seni öylesine yaşıyorum ki
Fırtınasın yitirmiş bir toz gibi ram oldum çöldeki izine
İbni selama ve kaysa inat koydum seni leyl yerine
Artık her şey bitirdi ağlamasını bende
En küçük zerrede bile Ummansı bir gülümseme
Ellerimi ellerine,gözlerimi gözlerine emanet eyledim
Artık kitaplardaki her cümle sen
Yer sen,gök sen,yaşam sen,ölüm sen
seni öylesine yaşıyorum ki
içimde vuslata dair hiçbir umudum kalmamışken