Serzeniş
 

Üşürdü umutlarım yarını düşündüğümde
Bir ıssız bakışa saklanmışlığı korkularımın
Ruhumu yıkardı
Yılmıştım düzeninden aykırılığımın
Ve aslında aşk bana aykırıydı
Üşürdü umutlarım yarını düşündüğümde
Ruhum delice hayallere sarılırdı...


Nasıl özlüyorsam evimi
Eski umarsızlığımı özlüyordum ve
Zordu geri dönülmezdi biliyordum
Binlerce yıldız yakaladığım gözlerin
Binlerce yıldır oradaydılar
Oysa ellerim her seferinde boşluğa uzanıyordu
Anlamıyordum
Nasıl özlüyorsam evimi
Yüzyıllardır seni özlüyordum...

Anneme itafen