Sessiz Veda
 

Gönlümün dalında sanki bir kuş gibi
Çırpınıyor yalnızlığım
Sessizce, usulca terk edip giderken
Külleniyor umutlarım
Bilemezsin bunu sen bilemezsin

Yükselen bir çığlık haykırıyor birden
İçimdeki sensizliği
Gözlerim doluyor resmine bakarken
Sayıklıyorum ismini
Bilemezsin bunu sen bilemezsin

Nedendir bu sessiz veda
Ansızın gelen elveda
Kalbim kırık, gönlüm buruk
Yüzümün rengi hep soluk
Gözyaşlarım oluk oluk
Bir bilebilsen sen.