Sevda Çalmaz Kapısını Yüreğinin
 

Diyarbakır
Nazlı bir güvercindir şimdi
Açarak kanatlarını ağaran güne
Ve kırpıştırarak yemyeşil gözlerini
Sıyrılmakta mahmurluğundan
Gökte ay yine yalnız ve sevecen
Gülümsüyor sıcağa gebe güne inat
Dicle bildiğin gibi
Öyle mahzun akıyor
Bir başıma uykusuz umutsuz kederli
Seni düşünüyorum
Kaçamadım gözlerinden bebeğim
Yanmış gitmişim nipparn misali
Direndiğimde sevdana söylemiştin hani
Bil ki
Sevda çalmaz kapısını yüreğinin
Sorgusuz sualsiz sadece girer.