Vuslata Özlemdir benim derdim
 

Özgür bırakın beni doğamla
çiçekli dallarına konayım
susayınca aşk gölüne
acıkınca gözlerine ineyim...

Özgür bırakın beni kuşlar gibi
ağlayınca omuzuna konayım
söyleyince diline dolanayım
gülünce dudaklarına oturayım...

Kendimi yüreğine gömeyim
özgür bırakın beni, son nefesimde
sevdiğimin kanatlarında öleyim...