Son
 

Siluetin eski yüzüyle
Uyandırdı sabahı
Sahte gülücükler
Merhabalar
Vedalar derken
Uykusuz uyanan gözlerin kaldı
Belki zarardı
Belki yarardı
Belkide cahilce bir yalandı
Ağzından çıkan
Her söz her anı
Pazarlıksız sevdalar düşkünü
Kör bir tüccarın
Elinde kalan son zardı
Düşüncende büyüttüğün
Asi bir çocuğun
Elindeki kırık oyuncaktı
Ve ay ışığının gölgesinde
Üstünde oturduğun bir daldı
Zordu
Çok yordu derken
Beş para etmez bir metalin
Ucunda son bulan
Yorgun bir candı...