Sonbahar
 

ben bir sonbaharım dört mevsim
üstümden düşen her yaprağı kanla süsledim
çarpık duruşum kambur sırtım yamalı
ben dört mevsim sonbaharım artık
bir sonbahar nehri çelimsiz ve bulanık
2.
tiksinti verici bir özlem bizimkisi
yankı dolu sesini sesimde duyuyorum
ince bir kadın titremesi geliyor bir yerden
ve nasıl senin olmuşum habersizce istemeden
hiç fark ettin mi bilmiyorum
arka planda bir on dört şubat hatırası
son mektubun elimde bana bakıyor
benimse gözlerimde pişman yaşlar
gözlerimde bir sonbahar nehri akıyor