Utandım
 

Yazmak istedim, destan dediler
Anlatmadım belki nazar değerdi
Uzanmak istedim, uzak dediler
Korktum belki başım göğe değerdi
Seviyorum dedim, deli dediler
Utandım, belki başını yere eğerdi
Usulca yanakları kızarır
Belki de boynunu bükerdi

Kaçmaya çalıştım, Dicle’yi gösterdiler
Zorladıkça zorladım, Fırat gibisi yok dediler
Yanı başımdaydı, dokunamıyordum
Yıldızlar görünür ama çok uzaktır dediler

Öyle büyüleyiciydi ki; büyülendin dediler
Artık kurtulman imkânsız düğümlendin dediler
Herkes burada diyordu ama ben göremiyordum
Sen bir insansın melekleri göremezsin dediler!