Uzat Ellerini
 

Geldiğinde
Sana anlatacak nelerim var ah bir bilsen,
İçimde fırtınalar kopuyor
Kayalıklara çarpıyor yüreğim sensiz
Ve senden yoksun bu bedenin
Bir tarafı hep eksik
Kalbimin çöllerindeki umut çiçekleri soluyor
Senin gülümsemeni bekliyor
Demir attım yalnızlığın dibine
Çıkamıyorum sensiz.
Hadi uzat ellerini sana sarılmak istiyorum
Yorgun gözlerim
Solgun tüm umutlarım
Yokluğunun çaresizliğinde eriyorken ruhum
Senin gelmeni bekliyor tüm düşlerim
Öylesine sahipsiz ki bu yürek sensiz
Anlatamam yokluğundaki yetimliğin acizliğini
Yüreğim buruk.
Kanadı kırılmış bir güvercin gibi
Öksüz kalmış ceylan yavrusu gibi
Uçurumların hepsi kırılmış ağlayan çocuk gibi
Ağlıyorken yağmura karışmış
Yüreğim öylesine sana muhtaç ki
Bir gülüşünle baharı getir karakışlarıma
Umutlarınla yarınlarını bana bırak.
Hadi sevdanı bir bavula doldur da
Yüreğimin sana ait tüm hücrelerine
Sevginle bir ömür boyu konaklamak için gel.