Üçgen
 

Tüm yaşayıp, anımsayıp yazdıklarımda
İyi-kötü, mutlu-mutsuz anlarımda
Doğadan gelen, ruhuma akan duygularımda
Hep ama hep bir üçgen sezdim daima

İlk köşede hayatım vardı çok keskin
Ardından evrenimle savaşım gelir
Gölgesinde ise bu köşelerin
Tanımlanamayan bir sevgi gelişir

Hiç bozulmadı yıllardır bu şekil
Ne kadar yer değişsek de günden güne
Acımasız olsa da insana bazıları
Açı kaybetmedi üçgenimin kenarları

Umarım anarım yıllar sonra bu günleri
Silemez umarım kader içimizdekileri
Gerçektir herhalde bu hayatla süregelenin
Ve adı hayat-savaş-sevgidir
Düşüncelerimdeki bu üçgenin