Vefasız Dost
 

Dümdüz bir ovanın kralıydım
Seni tanımadan önce
Her şeyi kendim yapardım
Düşünmezdim hiç bir şeyi
Kendi halimde kendi dünyamda
Sonra ne oldu
Sen geldin kuşkusuz
Çekmediğim acıları çektim
Tatmadığım tatları tattım
İsyankar oldum hayata
Sevemedim kimseleri senden başka
Duygularımı kaybettim
Hüzünler bastı her gece odamı
Karanlık odalara kapadım kendimi
Aklımı yitirdim seni düşünmekten
Bir kez olsun sen düşündün mü beni?
Ağladım, gözlerim doldu
Yinede gelmedin...
Yalnız kaldım buz gibi soğuk yalnızlıkta
Kimseleri görmek istemedim.
Mutsuz bir hayattı sensizlik
Ama hiç unutmadım
Yaşlandın benimle hayallerimde
Ta ki ben ölene kadar...