Askercilik
 

Küçükken hep askercilik oynardık
Arka bahçede tahta tüfeklerle koşardık
Kimi zaman düşman olup ölür,kimi zaman zafer kazanırdık
Akşam olduğunu annemin sesiyle anlardık.

Hayalimde hep asker olmak vardı.
Asker kıyafetleri ve gerçek bi silahla
Nerde asker görsem karşılardım onu selamla
Babamın asker resimlerine bakar imrenirdim ona

Günler ayları aylar yılları kovaladı gitti
O çok istediğim askerlik zamanı gelmişti
İçimde bir sevinç anlamsız bir hüzün
Size veda zamanı artık gelmişti

Hakkını helal et anacığım
Karbeyaz saçına kurban olayım
Ver şu elini son bir kez öpüp koklayım
Bak hayalim gerçekleşti artık bende onlardanım

Aslında ben daha güzel ölürdüm küçükken
Arka bahçede askercilik oynarken
Toprağa uzanıp annemin sesiyle doğrulurdum hemen
Çabuk kalk üstün kirlenecek

Anne askerde düştüm yine çamura
Kalk deyişini duyamadım kulaklarımda
Bak yine düştüm karıştım toz toprağa
Ama bunlar çamur lekesi değil KAN dı ana

Aç kollarını oğlun geliyor sana onsekiz ay dolmadan daha
Davul zurna ile gönderip ellerine kına yaktığın oğluna
Bu sefer üstümde asker kıyafetleri yok
Sımsıkı sarılmışım al bayrağa

Yatırın beni askercilik oynarken saklandığım ağacın altına
Tahta tüfeğimi unutmayın koyun yanı başına
Asker türküleri söylesin arkadaşlar baş ucumda
Bak beyaz giyindiğim halde üstüm kirlenmiyor artık ANA.