Vurdun Gönül Telime
 

Ey benim can dostum her dem seni anmaktan
Ömrüm tükenir kahrolur ağlarım her an
Efsane değil, ruhumdasın nigahınla, melalinle
Mecalim yoktur inkara bi- çare ah-ı figandan.

Takat mı kalır gözlerin derdiyle halim yaman
İçtiğim meydeki kadehimdesin cemalin o an
Nağmenle çalkalanıp durulan gönül telime
Aşk mızrabınla vurdun, ilhamınla yoğruldum şu an.

Bırak bana feryadımı git artık dikenli yolumdan
Son şarkısını söyledi acıyarak teliyle keman
Unutayım seni yine yetmez mi figanım güle güle
Hülya bahçende çiçeklerinle ol kendine bak aman.