Yaşatan Ölüm
 

Sana ninni gelir benim ağlamam
Tok, acın hâlinden anlamaz gülüm.
Güle toprak, su ver; eksiği tamam
Bülbülün dilinden anlamaz gülüm.
Seven bilir sevenlerin hâlini
Sevenin kor ateş yakmaz elini
Aşksızlar göremez aşk eserini
Sığdaki, derinden anlamaz gülüm.
Aşk ki... Bir çiçektir, gönülde açar
Gönlü sarhoş eden kokular saçar
Sevgiyi kovalar, nefretten kaçar
Ezadan, zulümden anlamaz gülüm.
Sevenin gönlünde kış, bahar olur
Sevmeyene sevda ayıp, ar olur
Sevmeyenin sevgi ufku dar olur
Âşıklar ilinden anlamaz gülüm.
Sevenler bal sunar asık yüzlere
Sevmeyen tuz döker baldan sözlere
“Ağaç” deyip geçer içli sazlara
İnleyen telinden anlamaz gülüm.
Sevmeyene göre, seven bir deli!
Korku ile iter uzanan eli
Bilmez, ateş yakar düştüğü yeri
Yangının külünden anlamaz gülüm.
Sevene sevgili pirdir, uludur
Bir bakışı bile çöldeki sudur
Sevmeyen hissetmez, tuzu kurudur
O, sevda çölünden anlamaz gülüm.

Seven yaşar yârin nöbeti ile
Parola sevgidir, karşılık: Çile
Sevmeyen dar bakar ölüme bile
Yaşatan ölümden anlamaz gülüm.

Kasım - 1999