Yastayım
 

Gecenin en derinliğinde
Umutsuzluk beni sardığında
Gölgeler içinde kayboluyorum
Bu çıkmaz sokakta yürüyorum
Çileler boğmuş beni
Bu yolda yürümek zor
En acısı sensizlik be güzelim
Gören çaresiz der, umutsuz der
Kimse bilmiyor ki çektiğim ask acısı
Ama sen gittin gideli bu imkânsız aşk
Beni yasta boğdu güzelim
Acı değil, aşk’tan başka, ölümden farklı
İmkânsız iste
Bu yüzden son nefesime kadar yastayım.