Yedi Kardeş
 

Biz yedi kardeştik
Yetmiş mahalleli şehrin kedileri
Fare parodilerinin jönleriydik
Deniz kokmazdı ağzımızda
Vurdum duymaz dertler doyururdu karnımızı.
Kepekli havalarda hayyallenir
Soğuk kırıntıları yapardık kemikten kayıklarımızı
İpotekli çöp bidonlarımız vardı,bir gecelik
Bir gün göz boyar ertesi gün diz bükerdik
Kediydik işte yedi bıyıklı
Kah sahipsizliğin anyasında geçerdi zaman
Kah çocuk taşlarının konyasında
Yine de vardık işte köpeklere inat
Yaşasın kurtarıcımız erik dalları.