Yeminim Var
 

Hangi rüzgar attıysa seni benden uzağa
Yarın yollarımızı elbette bir eder dedim
İnan düştüm bir tanem düştüm dert denen ağa
Belki kurtarır diye seni candan bekledim
Sensiz geçen kaçıncı gurbet akşamı bu
Bu ne yalnızlık ki kendimi bulamadım
Güneş kızıl gurupla ışıklandırdıkça ufku
Düştüğüm rüyadan bir türlü doğrulamadım
Şimdi görüyorum da deli gönül yıpranmış
Yıkılmış ağır ağır hicranı yaşamaktan
Bu kader ızdırabını geçici sanmış
Ölmek daha iyi bir meçhule dalmaktansa
Bugün ağlatsan da sen yine baş tacımsın
Ömrü yürütmek zormuş ecel önünde dururken
Bu bahçede solmadan son ümit solmadan gel
Ruhumu yere serip hasret çekende olsam
Ne aşkına bedduam ne de sana kinim var
Deryaya çıkar gibi binbir dertle dolsam da
Seni mahşere kadar sevmeye YEMİNİM VAR...

SENİ SEVİYORUM ERHAN