Yeniden
 

Hayata boncuklar diziyorum
kimi renkli kimi kırık...
Geçtiğim yollardan izlerini siliyorum
Acınmışlığın, tükenmişliğin
Parantez içinde sözcüklerim yitiyor
Yeniden yazıyorum anlamını yitiren hüviyetimi
Sokak arası çocuklarını özlüyorum
Hiç olmadığım kadar çocuk,
hiç olmadığım kadar sokak arası
Biriktirdiğim gülümsemelerimi
Harcadığım göz yaşlarım ile harmanlayıp
Yeniden çiziyorum suretimi...