Yitik, Bitik, Perişan
 

Leşcil kuşlar üleş kapışmada köhnemiş bedenden
Sırtlanlar ölüm ağıtını uluyor içimin bozkırında
Yavru bir ceylan soluyor kesik kesik şuramda
Can çekilmede gayrı canana can veren bedenden

Toprakta kesif kan kokusu kurtlara davetkar
Dilime dolanıyor şimdi hiç söyleyemediğim adın
Sen vaslına eremediğim zulümkar, ah sen o kadın
Uğruna perişan oldu nevbaharda şahane lalezar

Ruhunun kasvetli karanlığı bin dert katıyor derde
Yitikliğim, yitmişliğim, derdinle tükenip bitmişliğim
Ne ciğerimi yakan zifir deva şimdi, ne de yetmişliğim
Bir kör kurşuna yenik düşmüş şimdi aşk yatıyor yerde