Yokluğunun Sızısı
 

Yokluğunun sızısı sardı yine
bugün benliğimi.
Kaç gün geçti ardından sen gideli,
bin asır denginde kaç gün, bir bilsen.
Artık hergün telafuz edilen adın bile
hatırlanmaz olmuş buralarda.
Sanki bu şehire hiç uğramamışsın gibi.

Zaten benden başka kimse de farkedemedi gidişini.
Belki şimdiye kadar bende unutmuştum seni,
yüreğin yüreğime mühürlenmiş,
sözlerin kalbime kilitlenmiş olmasaydı eğer.
Ne zaman tanıdık bir şarkı duysam radyoda,
ister istemez dilimden kopuveriyor,
çevremdekileri unutup,
bu şarkıyı nede çok severdi diyorum,
kendi kendime.
Sonra yanımdakiler deliymişim gibi alaycı
bakıyorlar yüzüme.
Seni ne çok sevdiğimi bilmezlermiş gibi...