Yoksun
 

Semaya kaldırdım toprak kokan ellerimi
Yalvardım ne olur gitme diye
Senimi aratma bana yollarında
Bunca acıdan sonra tek güzel şeyimi
Alıp ta gitme çalma benim sevgimi
Gitmelerine alışabilir mi bu adam
Bilemezsin yokluğun üstümde yorgan
Sensizliği takvimlere sığdıramam ki
Yokluğunu yüreğimde biriktiremem ki
Bu şehrin sınırlarını geçtiğinde
Üzülmemeye söz veremem ki
Odamda sonbahar kokusu var
Yoksun işte yoksun içimde derin hüzün var
Alışık değilim ki bir tanem
Kaç gündür huysuzluğum bu yüzden
Elbet alırım intikamımı
Senim siz geçecek günlerden
Sakın bana üzülme deme
Yoksun işte yoksun yalan söyleyemem
Gözüm yollarında beklerim hasretle.