Yorgun Kadın
 

Belli ki yorgunsun
Hiçbir şey almadan yıllarca vermişsin
Engeller içindesin
Takılmışsın olayların ağına
Sen hayat bahçesinde sevgi dilencisi
Bende aşk bahçesinde sevgi misyoneri
Ağlarken gizli gizli
Dökerken incilerini gerdanına
Göğüs aranda biriktirirken gölü
Bir avuç sevgi ile yalasan
Avuç içi kadarda olsa sevgin
Biçarelerdesin
Düşünceler deryasında karabatak gibisin
Önce sen çaldın kapımı
Birlikte çıktık aşıklar sokağına
Beni yarı yolda bırakıp kaçtın
Şimdi
Seni seven
Sen sen diye diye
Elini arayıp ağlarken
Sen
Hep ucunu tutmuşsun ayrılığın