Yüzün
 

buralar soğuk
tıpkı eskisi gibi
ağlamışız toprağıyla şafağın
öfelemişiz avuçlarımızda ninnileri
bir anne emzirir
nasırlı göğüslerinden
âmâ bebekleri

annenin elinde çileler
biçilmiş zamanın üstüne
çak gözlerini karanlığa
aydınlansın yüzleri gelinlerin
türküler yakılsın yellerine sabahın
suspus olmuş duvardaki kınalı ellerim

arkası dönük bir kadınsın sen
dönme öyle bak
aynadan yansıyor
…
hüzün
eskimesin yüzün