Cennet'in Güftesi
Bazen uzaktaki iki bedenin kenetlenmiş elleri
İki varoluşu tamamlayan iki küçük dize
Belkide yalnızlığı parçalayan el değmemiş bir güfte
Yeni doğan bir bebek gibi tertemiz kalbi
Karanlığı yaran aydınlık gibi seslendirir gözlerimizi
Kara kışa inat çiçek açan efsun gibi
Çıtırdayan koz ateşler gibi birleştirir ellerimizi
Sensizliğin şarkıları çalarken yüreğimde,doldurun gözlerimi
Minik patiklere giren küçük ayakların rengidir onlar
Yolculuğa hazırlanan iki aşığın en sevdiği beste
Mezardaki topraklar,cenneteki çiçekler ve umutlar
İki küçük dudaktan dökülüverir kalbime sessizce
Seni seviyorum,demek
Her saniye varolmak kalbinin derinliklerinde
Sesler yada heceler değildir seni sevmek
Sonsuz bir uykuya dalmaktır gözlerinde
|