[sentaur]

Hanım...

- Buyur bey...

- E anla işte...

- Neyi?

- Of be Hanife! Bir kere de anla ya!...

- Belki anlamak istemiyom...

- Öyle mi? Tamam öyle olsun ama sen istersin nasıl olsa yarın öbür gün...

- İstemem!

- Nasıl istemezsin? Yoksa başka biri mi var Hanife! Doğru söyle gebertirim seni!

- Saçmalama Necati! Nerden çıkardın bunu gece gece? Bağırma çocuklar uyanacak...

- Ne demek istemem falan?

- İstemem istemem demek...

- Yok yok, sen kadınlık vazifelerini bilmiyorsun... Öğretmemiş annen sana...

- Yuh yani Necati! Sen bizim oğlana öğrensin diye ilişkilerimizi mi anlatıyorsun?

- Ne alakası var canım? Töbe töbe...

- Annem bana neden öğretecekmiş o zaman kadınlık vazifelerini?

- Öğretmesi lazımdı...

- İyi tamam o zaman ben bildiğim kadarını bizim kıza anlatayım o zaman onun kocası sıkıntı çekmesin evlendiğinde...

- Nasıl yani? Saçmalama Hanife. Kıza anlatılır mı ilişki? Hem nasıl anlatacakmışsın? Bak babanla biz şunları yapıyoruz diye mi? Ayrıca ne anlatacaksın ki? Bir şey yaptığımız mı var?

- Bak işte Necati. Annem de bana bu nedenle anlatmadı. Anladın mı şimdi?

- Tamam be kes! Hep böyle yapıyorsun sen zaten. Hevesim kursağımda kaldı yine. Sen güzel güzel uyu. Boz benim moralimi öyle kıçını devir yat sen...

- Sen de uyu sabah kalkamayacaksın bak...

- Uyuyamam da ben artık...

- İyi sen bilirsin... Hadi iyi geceler...


...


- Hanım...

- Yat Necati!