Dostaları olmalı insanın
Dostaları olmalı insanın,aynen gemilerin limanları gibi zaman zaman uğradığın...Yükünü boşalttığın... Dalgalar dininceye dek koynunda beklediğin...Sonra açık denizlere uğurlamalı seni,Geri döneceğin günü beklemek umuduyla...Bazen rüzgara o açmalı yelkenini...Yanağına konan bir öpücüğün coşkusuyla,Halatları çözmeli...Seni çok ama çok özlemeli...Dostları olmalı insanın...Ermiş,bilge,hayatı ezbere okuyabilen...Düşünmediklerini düşünebilen...Seni bir cambaz ipinde,güvenle tutabilen...Gerektiğinde senin için ateşi tutabilen...Yoluna ışık tutan...Şekillendirmeyi öğretmeli sana,hayatın çömleğini...Sana vermeli,soğuk bir kış gün.... Üzerindeki tek gömleğini..........
--alıntı--
|