Gel..
Öfken ezer geçer bilirim senin
Bak yine büyüyor hüznün,kederin.
Yine yazıyorum senden uzakta,
Bir çift yün çorapta, ve bir kazakta,
Seni buluyorum,kaybediyorum.
Ayrılık okuyan şarkılar dinle.
Kulağımdan bir an gitmez sesinle,
Çıktığım bu yolu tüketiyorum.
Sizler buradasınız,ben gidiyorum.
Sesimde çığlıklar duyulsa bile..
Cellatlar yollara koyulsa bile,
Yüreğim derdinden oyulsa bile,
Aklım sarhoşluktan ayılsa bile,
Adım bağışlanmış sayılsa bile,
Şu yanan canıma kıyılsa bile,
Dudağın titriyor,fark ettim yine..
Bir hüzün takılmış gülüm sesine.
Aşk ile doğanın gün batımı kan.
Ne ilk olduk biz yar, ne son ağlayan.
Gözümüzde yaşla dolaşıyoruz.
Marifet susmakmış aslında, heyhat!
Geçiyor ömrüme takılı saat,
Bizi mağlup etti bu zorlu hayat.
Şimdi kazanmaya çalışıyoruz.
Kılıcı indirdim, kırıldı kınım
Aleme ibrettir yerdeki kanım.
Vursunlar,öleyim, yanmasın canım
Silinmiş baktım da hatırdan sanım.
Cinnete satılmış ağrıyan yanım.
Saklıyım sanmayın,işte ayanım…
Seni bekliyorum gittiğim yere.
Bu yerde düşmüşüm ben gülüm derde.
Sen, doğan güneşi bile yenmişsin.
Gel, bu yangınlara sebep,senmişsin.
Ben gitsem bile gel, gitsem bile gel.
Bir şiir sevdanın aslı,anladım,…
Geçti mutluluğun faslı,anladım.
Gel,geceme ışık,dizlerime fer.
Gel,zehrime ateş,çayıma şeker.
Seni sevdiğimi bile bile gel.
Gel, ilk kez düşüme geldiğin gibi.
Ömrümü rüzgarla deldiğin gibi.
Aklımı kalbinle çeldiğin gibi….
Ağlat,göz yaşımı sildiğin gibi.
Ruhumu ruhuna ildiğin gibi…
Sorma beni, ben hep bildiğin gibi…
--alıntı--
__________________
|