Bugün vazgeçtim...
Seninle yaşayacağım o büyük aşktan ..
Ellerinden,gözlerinden,yalan sevginden..
Bana ait hiç bir şey olmadığını gördüğüm yüreğinden..
Tüm çaresizliklerimi toplayıp,yürüyorum batan güneşe doğru..
Sensiz gideceğim yönün,varacağım hiç bir durağın önemi yok..
Ve artık gördüm ki senin bunları bilmeninde gereği yok..
Acemi şiirlerimi,kırık umutlarımı ateşe verdiğin gibi
Sevdamı,yüreğimi de elinin tersiyle itersin çünkü..
Çünkü..
Hiç bir önemi yoktur gönlünde..
İkna ettiğin masum duyguların,yarattığın aşkın ne denli büyük...
Ne denli yürekli olduğunu farketmezsin bile.
"Biliyorumki artık, senin aşk dediğin,Üç beş gün oynanan bir oyundur sadece..."
Acımı attım artık içimden.Özlemeyi de bıraktım ..
Anlıyorum artık kimin kime bir numara büyük geldiğini.
Sana ait bir tek şarkılar kalacak kulağımda belkide..
Seçim yapmaya zorlanıyordum... "evet" ya da "hayır"ı seçmek, "iyi"yi ya da"kötü"yü seçmek,"gitmek" ya da "kalmak",ben "vazgeçmeyi" seçiyorum ..
Beklemek, zorlaştırır...
Beklemek, bıktırır....
Beklemek bitirir....
ve tabi beklemek, unutturur...
Ve işte,Kayıp giden bir gemi daha..Yitip gitti işte..Koyverdim avucumdan..
Oysa sadece..
‘Yüreğine sıkıştırsana beni’ demişti..
Sadece bu..Koyverdim..
“Uç’tu gitti..Düş’tü gitti..”