Karanlıgın Çocuğuyum,Adım Yalnızlık
Yalnızlık insanların hapsoldugu en buyuk zindandır.Yürekleri hapseder.Karanlıktasınızdır.Hiçbirseyden zevk almazsınız.Kimseyi istemezsiniz.Sevdikleriniz sizi birer birer terkeder.Artık yalnızsınızdır ve yalnızlıktan baska sıgınacak sey kalmamıstır.Son limandasınızdır.Zamanla onunla butunlesmeye baslarsınız.Artık karanlıgın cocugusunuzdur ve adınız yalnızlıktır.Tıpkı benim oldugum gibi.Gece karanlık odanızda yalnız kaldıgınızda en cok korktugunuz seyle karsı karsıyasınızdır.Sevdikleriniz artık yok.Sizi anlayan bir dost bile kalmamıs geride.Hyatın anlamsızlıgı daha da bir içinize işler.Ve beklersiniz ÖLÜMÜ benim bekledigim gibi.Sevgiliyi bekler gibi.Ne anne kucagı kadar sıcak.Nede sevgili teni kadar narın.Yalnızsınız işte.Kimse kalmadı yanınızda.Bos sözlerle kendinizi kandırmayın.Ama unutmayın bir umut var.Son umut,son bir sevgi.Her zaman bir son umut vardır.Bazen bir dost bazen bir sevgili kimi zaman bir tebessum.Hep son bir umut vardır.Umudunuzu kaybetmeyin.Ama benin için yok.
Yalnızlık kimi zaman göz pınarlarımdan süzülen iki damla yastır.
Karanlıgın cocuguyum adım yalnızlık
Erdem Çalışkan 31/07/2006
__________________
|