En eski yalnızlığım
En eski yalnızlığımdır aşk benim,
Gitgide büyüyen karanlıklarla,
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim,
Bir ateşin açtığı yanıklarla.
Sen hep böyle erken gidiyorsun,
Bilmiyor görmüyorsun doğan günün çektiklerini,
Karanlıkla boğuşurken doğacak olan yeni gün,
Kan dökülmüş göle böyle doğarmış ,
Burada her gün....
__________________
<<I'm a ProbLem>>
|