[walsman07]

Savasin en kanli gunlerinden biri.. Asker, en iyi arkadasinin az ileride
kanlar icinde yere dustugunu gordu. insanin basini bir saniye bile siperin üzerinde tutamayacagi ates yagmuru altindaydilar. Asker tegmene kostu ve:
"Tegmenim. Firlayip arkadasimi alip gelebilirmiyim?" Tegmen sasirir,
"Delirdin mi?" "Gitmeye deger mi? Arkadasin delik desik olmus! Büyük
ihtimal olmustur bile. Kendi hayatini da tehlikeye atma sakin!" Asker
israr etti ve Tegmen "Peki! Git o zaman!"dedi. inanilmasi güç,bir mucize!
Asker o korkunç ates yagmuru altinda arkadasina ulasti. Onu sirtina aldi, kosa kosa dondu. Birlikte siperin icine yuvarlandylar. Teğmen, kanlar içindeki askeri muayene etti. Sonra onu sipere taşıyan arkadaşına dondu,
"Sana değmez, hayatini tehlikeye atmana değmez, demiştim. Bu zaten ölmüş!"
"Degdi tegmenim!,degdi!" dedi asker. "Nasil Degdi?" dedi Tegmen.. "Bu adam olmus gormuyormusun?"Asker cevapladi, "Gene de degdi komutanim! Çünkü yanina
ulastigimda henüz sagdi... Onun son sözlerini duymak, dünyaya bedeldi benim için."Ve arkadasinin son sözlerini hiçkirarak tekrarladi:
"arkadasim benim! Gelecegini biliyordum!.. Gelecegini biliyordum!"