[tatlı_cadı19]

Gün gelecek ben, rüzgara bırakacağım 'seni seviyorum' cümlesini..
Öylesine başıboş, öylesine derbeder..
Kağıdım kalemim olmazsa sigaramın dumanıyla yazacağım gökyüzüne..
Ama yine de bileceksin, yine de göreceksin sevginin en yücesini..
Göreceksin sevginin silinmezliğini..
Anlayacak kalbin, kalbim gibi!..
Saçlarına düşecek belki sonbaharda düşen yapraklar gibi..
Yudum yudum içtiğin suda..
Okuduğun şiirlerimin her mısrasında yutkunurken sen..
Ben seni anımsayacağım..
Yıkık bir kentin enkazı altında kalmış güvercin gibi..
Sıkılacaksın, arayacaksın beni..
Anlayacaksın görünmez demir parmaklıklar ardına hapsettiğimi seni..
Bir kurtuluş, bir çıkar yol arayacaksın, bulamayacaksın..
Çünkü ben olmayacağım yanında..
Yankılanacak sesin ama sadece kendi kulaklarında..
Pişman olmak yetmeyecek, pişmanlık fayda etmeyecek..
Bitmek tükenmek bilmeyen acılarınla baş başa olacaksın..
Bir ateş yaktım kalbine asla sönmeyecek..
Yalancı bakışların bile içimi acıtmaya yetmeyecek..
Tuttuğun elleri, duyduğun sözleri, yüzünde hissettiğin bahar yelini,
Açık kalmış perdenin aralığından sızan ay ışığını ben sanacaksın..
Yanılacaksın...
Yanıldıkça büyüyecek hasretin, benliğinden taşacak..
Unutmayı öğreteceğim sana, umutsuzluğu öğreteceğim..
Boğulurken bensizlik denizinde,ben seni seyredeceğim..
Kıyıya vardığını sandığın anlarda ben kıyıyı sileceğim..
Yanında ama uzak olacağım..
Kalbime kilit vurup sensiz yaşayacağım..
Sen yıklıdıkça ben yeniden doğacağım..
Dedim ya..!
Artık sana Acımayacağım...