kapıları çalan benim
kapıları birer birer
gözünüze görünemem
göze görünmez ölüler
hiroşimada öleli
oluyor bir on yıl kadar
yedi yşında bir kızım
büyümez ölü çocuklar
saçlarım tutuştu önce
gözlerim yandı kavruldu
bir avuç kül oluverdim
külüm havaya savrudu
benim sizden kendim için
içbir şey istediğim yok
şeker bile yiyemezki
kağat gibi yanan çocuk
çalıyorum kapınızı
teyze amca bir imza ver
çocuklar öldürülmesin
şeker de yiyebilsinler
|