Gece;
Her taraf ufuksuz,
Her taraf durgun
Gölgesiz karaltılarla dolu ortalık
Ölüm ağırlığınca çökmüş karanlık
Etrafta sükun,
Sessiz kalabalık!

Odam;
Her şey darmadağın!
Konuşurlar kelimesiz, hecesiz
Dört duvardan özge dört canavardır
Üstüme gelmeye ahdleri vardır
An geçmez işkencesiz!
Mübarek, sanki mezardır

Ben;
Gözlerim faltaşı,
El ayak düşmüş
Tek bir seğrime yok, kaskatı bir yüz
Uykuyla kavgalı, huzurdan öksüz
Başına binlerce soru üşüşmüş!
Gayrı ufuklardan başlasa gündüz

Hünkar Dağlı