11-04-2006, 01:35 PM
|
#1
|
Daimi Üye
Üyelik Tarihi: Oct 2006
Yaş: 36
Mesajlar: 337
Teşekkür Etme: 126
Thanked 107 Times in 63 Posts
Üye No: 20072
İtibar Gücü: 1501
Rep Puanı : 5360
Cinsiyet :
|
yokluğunun denklemi...
İdama mahkum edilmiş bir aşıktım ben
Saçının her telinde saniye saniye ölüm...
Teninin kokusunun hasretineydi
Bu acımasız ve haksız sürgün...
Renklerini yitirdi gökkuşağımız
Hep ertelendi vuslat vaktimiz
Ve kısık çıkıyor gün geçtikçe çığlıklarımız
Söyle nedir bu intikamvari sessizliğimiz
Gözlerimi yaşartan sen misin?
Hayat diye başlamıyor sözlerimiz
Nefesle devam etmiyor
Arıyorum seni çocukların o umutlu bakışlarında, seslerinde
Çocuklar kör ve dilsiz....
Her zamankinden fazla üşüyor ellerim
Daha yorgun dünden ihtiyar dizlerim
Şu sahteliklerin içinde sahte olmasın diye tek gerçeğim
Seni istiyorum dualarımda yaratandan
İnanıyorum bir gün sesimi duyurabileceğim...
Ağlamak, ölüm ve isyanlar
Sensizliğime artık çözüm olmuyorlar
Gözyaşlarımı sildiğim ellerim
üşüyorlar...
Gel sev beni
Gel yaşat beni
Gel be sevgili...

__________________
|
|
|