[KέžmдИ]

Bir ülke varmıs eskiden. Ve bu ülkede hiç ama hiç kırmızı gül yokmus, bütün güller beyaz renkteymis. Bir de birbirini çok seven bir kız ve bir delikanlı varmıs... Birbirlerine çok yakısıyorlarmıs. Kız çok güzel delikanlı ise çok yakısıklıymıs. Delikanlı bu kız için her seyi yaparmıs. Kız ise bir sart koymus ortaya:
"Bana kırmızı renkte bir gül getirirsen seninle evlenirim". Delikanlı çok üzülmüs bu sarta, çünkü hiç kırmızı gül yokmus bu ülkede. Beyaz güllerle dolu bir bahçeye gitmis, aramıs ama yok. Sonra oradaki bir bülbüle derdini yanmıs. Bülbül dinlemis genci. Ve en sonunda;
Üzülme delikanlı, yarın buraya aynı saatte gel, kırmızı bir gül göreceksin... Onu al kıza götür, evlenin mutlu olun. Sen onu çok seviyorsun mutluluk hakkın." demis. Çocuk buruk halde ayrılmıs ordan. Ertesi gün bahçeye gitmis koskoca bahçe beyaz güllerle dolu yalnızca en ortada kırmızı bir gül! Delikanlı biraz saskın, biraz heyacanlı, biraz mutlu kosup gitmis gülün yanına... Ama gördügüne gerçekten çok üzülmüs. Bülbül yerde, kendini, dikeniyle öldürmüs oldugu gülün hemen dibinde cansız yatıyormus... Delikanlı, kendisinin mutlulugu için, bülbülün kanıyla boyadıgı 'kırmızı gülü' alıp kızın yanına gitmis.
Kız, arzusu gerçeklestigi için çok sevinmis ve kendisine kırmızı bir gül getiren delikanlıyla evlenmeyi kabul etmis. Ama delikanlı; 'Benimle evlenebilmen için bülbülün ölmesi mi gerekiyordu? diyerek oradan ayrılmıs ve bir daha da hiç dönmemis...
Birilerinin Mutlulugu Asla Baskalarının Mutsuzluğu olmamalı