Hoşgörü yerlerde sürünüyor/31 ocak
Yunanistan'ın en çok satan gazetelerinden Ta Nea'nın Genel Yayın Yönetmeni Leon B. Karapanayotis, 19 Ağustos 1999'da yazıişleri toplantısına girdi.
17 Ağustos'ta Türkiye'de büyük bir deprem olmuş ve binlerce kişi ölmüştü. Karapanayotis, Ertesi günkü başyazısına "Hepimiz Türküz" başlığını koyacağını söyledi. Toplantı masasındakilerden bazıları özellikle milliyetçi Yunanlılardan tepki gelebileceği uyarısında bulundu. Ancak Karapanayotis fikrini değiştirmedi ve başyazı 20 Ağustos'ta o başlıkla çıktı: "Hepimiz Türküz."
Trabzonlu taraftarlar önceki günkü maç sırasında stadı pankartlarla donattı. Bazı taraftarlar Ogün Samast gibi beyaz bere giydi. Kadıköy'deki Takavor Kilisesi'nin duvarına yazılan yazılar ürkütüyor.
Karapanayotis, 28 Ağustos 1999'da gazeteci Ferai Tınç'a verdiği demeçte sanılanın aksine bir tek tepki telefonu bile gelmediğini anlattı. Yunanistan'da kimse "Biz Yunan oğlu Yunanız. Böyle slogan olmaz" dememişti. Herkes "Hepimiz Türküz" sözünün deprem yüzünden büyük acı yaşayan Türk halkıyla dayanışma için söylendiğini ve sembolik bir önemi olduğunun farkındaydı.
ALMANLAR DA TÜRK'ÜZ DİYE YÜRÜMÜŞTÜ
Almanya'nın Solingen kentinde 29 Mayıs 1993'te dört ırkçı, Genç ailesinin evini kundaklayıp beş kişinin ölümüne neden olduğunda Almanlar da "Hepimiz Türküz" diyerek yürüdü. Irkçılar dışında hiçbir Alman bu söze tepki göstermedi.
Benzer sloganlar Türkiye'de de atıldı. ABD'nin Irak işgalini protesto için pek çok ilde 'Hepimiz Iraklıyız', İsrail'in operasyonları nedeniyle 'Hepimiz Filistinliyiz' ve 'Hepimiz Lübnanlıyız' mitingleri yapıldı.
RADİKAL
|