Ne zaman ayrIlIk saati gelse
En vazgecilmez yerinde yasamIn
Duysak ayak seslerini aksamIn
Ve sokaklardan elayak cekilse
Bir ürperti duyarIm o zaman
Seni cagIran sesi uzaklardan
Ne zaman ayrIlIk saati gelse
Bir gariplik cöker icime birden
Kalan tek anI gibi bir devirden
Durmadan calInIr o gamlI beste
Sanki birde o hazin öykümüzü
Bulutlar aglar kararIr gökyüzü
Ne zaman ayrIlIk saati gelse
Bir caresizligi anlatIr gibi
Birden degisir gözlerinin rengi
Mavi solar koyulasIr yesilse
SarInca ruhunu eski bir hüzün
Ucar gider pembeligi yüzünün
Ne zaman ayrIlIk saati gelse
Uzatsan özlemle dudaklarInI
Tüm agaclar döker yapraklarInI
Ne cicek kalIr ortada ne bahce
Sadece ugultusu o rüzgarIn
Ve bir umut kIrIntIsI:belki yarIn
Ne zaman ayrIlIk saati gelse
Bir fIrtIna cIkmIscasIna büyük
Icimdeki güllerin boynu bükük
Bir zaman kalIrIm öylece
Neden sonra gittigini anlarIm
Icimde güller aglar ben aglar