Düşünceler Ardından
Ömrümüz uzanır yıllar boyunca
Teselli bekleriz her fani günden.
Ümitler peşinde koşarız... Neden?
Neşeyi ararız acı duyunca.
Ufuklar ardına giden yol uzun
Sonsuza hasretiz öyleyse niçin?
Takılıp ardına bir pembe hiç’in
Tutmuşuz yolunu hep ruhumuzun.
Günler gelir, geçer, yillar tükenir.
Huzuru arariz pembe şafakta,
Gönlümüz takilir, kalir uzakta.
Beyhude bekleriz dogmaz o fecir.
Emelden beklenen sükun yalandir.
Mutluluk faniye çocuk rüyasi.
Öpelim huzuru, atalim yaşi,
Insana teselli; elde kalandir.
Edirne - 1950
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim
|