BİR SABAH İSTANBUL
Sis çöktü, deniz kayboldu; martılar
Hangi yağmur açmaya gidebilirdi çiçekleri
Hangi zalim kurşun ayırabilirdi
Kara sevdaları şarkılardan.
Üsküdar Eminönü arasında bir vapur
Tuzunu öğütüyordu denizin
Aşklardan korkulardan ayrılıklardan
Sorulmamış sorulara kadar.
Bu sokaklar böyle değil
Süleymaniye eski Süleymaniye değil
Servilerle oynaşan ey ılık rüzgâr
Kim söyleyebilir bana kalbinin şiiriyle
Değişen iklimlerin tarihi macerasını.
Artık bakır üstüne işleniyorken mavi
Kurşuni işaretlerle biraz
Bir sabah İstanbul
Yıldız karayel sonra da poyraz.
|