ÇARPIYOR KALBİM
Latif bir rüzgâr ile çıkıyorum yola
Caziben örs gibi alıyor beni
Konuşulsa kıyametler kopacak
Zıpkınlar yağacak
Sokaklar benim olacak
Deniz kenarları çarşılar
Ama yağmur ama latif bir rüzgâr.
Demirci çekip gitti çekiç yok oldu
Göğsümüzden vurgun çıkaracak dalga sessiz
Gece mutlaka gece
Gündüzü alacak koynuna
Haberini dağa vurmuş atlılar gibi
Baktım çekiç yok oldu örs usandı artık
Hayfa ki kanayası yüreğim ezilesi kalbim
Hâlâ çarpıyor.
Hâlâ çarpıyor kalbim ama
Boğazımda düğüm ayaklarımda bağ
Gözlerimde puslu vakitler
Çiçekler bükmüştür boyunlarını
İntiharı olmuştur inceliklerin
Çünkü bir hal üzredir çıkarken yokuşları.
|