[GooD aNd EvıL]

BAĞIŞLA BENİ ŞİİR

Bağışla beni şiir,

Bu yıl da yeni yılın umut veren ilk şiirini yazamadım...

Bu ayazda, sokakta evsiz barksız insanları düşündüm...

Daha dün güneşe aldanıp da sürgün veren filizi;

Kursağı boş sığınağına varamayan kuşu,

Bir şiirde okyanusu üç yılda geçen serçeyi düşündüm...

Dünyanın dört bir yanında ölüm gibi büyüyen açlığı;

Bitmek bilmeyen savaşları,

Acılı anaların daha da artacağını,

Ölüm oruçlarını, acıyı, zulmü ve kan emicileri;

İşbirlikçileri, itirafçıları,

Yağlı urganlarıyla iftiracıları düşündüm...

Yeni Hiroşimalara gebe dünyayı;

İşkenceyi, kayıpları, katliamları,

Zevki sefa içinde tepinen

Kapitalizmin insan kanlarıyla besili hayvanlarını düşündüm...

Üzüldüm, ağladım, tiksindim...

Ve sıktım yumruğumu dağ gibi bir öfkeyle

Kavgayı güzel eyleyen emeğin önünde saygıyla eğildim...

Bağışla beni şiir,
Bu yıl da yeni yılın umut veren ilk şiirini yazamadım...