Rastgele Yarış
deli gönül daha daha çok toydu
bilmedi de rastgele yarıştı
tozlu yolları hep aşıp çıkınca
düze tuhaflaştı aklı karıştı
derinden solukları duyulurken
bir bir kararsızlığa soyunurken
kaoslara da teni dokunurken
gerçek sevdayı buldu ve şaştı
dünyada gerçekten sevda var mıydı
içine az kişi almış dar mıydı
inanmadı başındaki kar mıydı
birden bire yüzyıl ihtiyarlaştı
tersine kendisini genç hissetti
kapkara boşluklar onu terketti
oh kıvranmalar savrulmalar bitti
ruh durgunluğuna doğru aştı
şimdi engin göklerde bir kuş idi
onu temizleyen nurdan duş idi
gördüğü sanki bir hayal bir düş idi
ah rüyalar gerçekler ile sarıştı
|